Bardzo lubię określenie, ze połóg to 4 trymestr ciąży. A, że jestem przekonana, że każda kobieta w fizjologicznej ciąży powinna a nawet ma obowiązek w sposób świadomy ruszać się i ćwiczyć, bo jest to niezwykle korzystne dla niej i dla jej jeszcze nie narodzonego dziecka, tym bardziej uważam, ze podczas połogu świadoma aktywność jest niezwykle cenna. Połóg kojarzy nam się z odpoczynkiem, polegiwaniem, regeneracją po porodzie i ciąży. Oczywiście zgadzam się z tym. Nasuwa się więc pytanie gdzie tu umieścić aktywność ruchową, czy to przypadkiem nie przesada? Czy organizm kobiety nie powinien odpocząć, oczyścić się w spokoju ? Oczywiście powinien. Ale jeśli weźmiemy pod uwagę to, że ćwiczeniami jest również odpowiedni oddech przeponowy, oddech do blizny, oddech do krocza i delikatne ruchy mobilizacyjne miednicą i napięcia ciała to już zaczyna mieć to sens.

Połóg to szczególny okres, który jest liczony od urodzenia dziecka i wydalenia łożyska i trwa około sześć tygodni. Zmiany, jakie zachodzą w tym czasie w kobiecie dzielą połóg na wczesny (trwający do około czternastu dni po porodzie), a także późny. W tym czasie macica stopniowo obkurcza się, tym samym powracając do swoich rozmiarów sprzed ciąży. Odpowiednio dobrane ćwiczenia, dopasowane do indywidualnych możliwości i potrzeb organizmu w danym momencie, są w stanie przyspieszyć oraz ułatwić fizjologiczny połóg.

Często powtarzam to, że po ciąży nasz brzuch to smutny worek po ziemniakach, brakuje stabilizacji, czujemy, ze całe nasze ciało jest luźne, miękkie i lejące się, często nie czujemy żadnej czynności skurczowej w obrębie miednicy i brzucha a na dodatek nasze samopoczucie i brak wyrozumiałości co do własnego ciała, pogłębia poczucie zniechęcenia i podłamania swoim wyglądem. Potrzebny jest nam zrozumienie i zaakceptowanie tak ważnych procesów, które zaszły w organizmie i docisk w różnych rejonach ciała.

Czasem na sam początek po porodzie wystarczy docisnąć delikatnie brzuch, bliznę, pościskać poduszkę kolanami, ponapinać pośladki, poleżeć na brzuchu, ponapinać różne części ciała izometrycznie czyli bez ruchu, ale przede wszystkim wykonywać odpowiednie ćwiczenia oddechowe. Prawidłowo dobrane i poprawnie wykonywane ćwiczenia, pozytywnie wpływają na obkurczanie się macicy i szybszy powrót do jej prawidłowego położenia, a także wpływają na odbudowę funkcji i kondycji mięśni dna miednicy i brzucha.

Zawsze widzę zdziwienie na twarzach kobiet kiedy pytam czy po porodzie leżą na brzuchu. Nasuwają się im pytanie, czy można, czy to jest bezpieczne, czy nic sobie nie uszkodzą, przecież przez prawie cały okres ciąży tak chroniły i oszczędzały ten obszar i po prostu odzwyczaiły się od leżenia na brzuchu.

Mniej więcej już w trzeciej dobie po porodzie naturalnym oraz sześć dni po cesarskim cięciu można kłaść się na brzuchu.

Leżenie na brzuchu:

przyśpiesza obkurczanie macicy,
aktywuje mięśnie brzucha,
rozluźnia odcinek lędźwiowy kręgosłupa, odciąża mięśnie dna miedncy
przesuwa trzewia w stronę do kręgosłupa oraz klatki piersiowej, przez co trawienie zostaje pobudzone,
wspomaga głębokie oddychanie, które jest niezbędne do regulacji ciśnienia pomiędzy jamą brzucha a klatką piersiową,
wspomaga proces regeneracji blizny po cesarskim cięciu.

Oczywiście leżenie na brzuchu należy rozpocząć od kilku minut ale kilka razy dziennie, codziennie należy wydłużyć czas leżenia, nawet do 30 minut. Podczas leżenia warto ułożyć poduszeczkę między pępkiem a spojeniem łonowym, korzystnie jest zastosować serię ćwiczeń oddechowych i delikatne zbieranie brzucha z podłogi ( zasysanie pępka bez wstrzymywania oddechu) W przypadku nawału pokarmu należy najpierw nakarmić dziecko i położyć pod piersi mały kocyk lub poduszkę.

Po cesarskim cięciu leżenie na brzuchu wydaje się jeszcze bardziej szalonym pomysłem. Dlatego większość kobiet na brzuchu nie leży, mało tego, przeważnie w ogóle nie dotyka brzucha i blizny, a to duży błąd.

Ćwiczenia należy rozpocząć jak najszybciej po urodzeniu dziecka, aby wspomóc regenerację poporodową i sprawniej wrócić do formy. Pewna grupa ćwiczeń jest możliwa do wykonywania już we wczesnym okresie połogu. Są to delikatne ćwiczenia, ćwiczenia powinny być o lekkiej intensywności i polegać głównie na reedukacji i reaktywacji osłabionych mięśni, w tym głównie mięśnie CORE.

Regularny ruch, odpowiednio dobrana intensywność i prawidłowa technika pomagają uniknąć problemów związanych z nietrzymaniem moczu, obniżeniem narządów, rozejścia mięśni prostych brzucha, hemoroidów i innych schorzeń indykowanych ciążą i przebytym porodem, ale również wpłynie na lepszą kondycję psychiczną młodej mamy, bo wiadomo, że burza hormonalna, która szaleje w kobietach potrafi nieźle namieszać. Ruch w połogu ma znaczenie również w kwestii profilaktyki zakrzepowych zmian naczyń kończyn dolnych, a także regulacji czynności wydalniczych.

Oczywiście mogą istnieć przeciwwskazania, które uniemożliwiają podjęcie szybkiej aktywności fizycznej. Należą do nich między innymi nieprawidłowo gojące się rany związane z nacięciem bądź pęknięciem krocza, zakażenia połogowe, jak również zakrzepowe zapalenie żył.

Aktywność kobiety w połogu